طرح های پیوند اجتماعات محلی روستایی با نظام رسمی آموزش و پرورش در دوره پهلوی

آموزش و پرورش نوین ایران همواره پیوند ناچیزی با اجتماع محلی داشته است و بخشی از ناکامیابی این نظام آموزشی تمرکزگرا را باید پیامد همین ویژگی دانست. هرچند تلاش­هایی برای ایجاد پیوند میان اجتماعات محلی و نظام آموزشی صورت گرفته، به نظر می­رسد این تلاش­ها کافی و موفق نبوده است. این تحقیق می­کوشد به این سوال پاسخ دهد که؛ در دوره پهلوی چه طرح­های برای ایجاد پیوند میان نظام آموزشی و اجتماعات محلی روستایی وجود داشته و اثرگذاری این طرح­ها چگونه بوده است؟ داده­ها به روش کتابخانه­ای و اسنادی گردآوری شده­اند. نتایج بررسی نشان می­دهند در طرح­هایی چون «مدارس عشایری» و «سپاه دانش» شاهد پیوندی قابل توجه با اجتماعات محلی هستیم. این پیوند نقش موثری در ورود و گسترش آموزش­های نوین به جوامع غیرشهری داشت. طرح­های دیگری هم برای کاستن از فاصله نظام رسمی و اجتماع محلی وجود داشته­اند (مثل «مکاتب ابتدائیه دهکده­ها» و «منطقه­ای شدن») که بیشتر روی کاغذ مانده­اند.